Savaş - Pürtelaş Tiyatro

Dün akşam Pürtelaş Tiyatro'dan Savaş oyununu izledim. Öncelikle şunlardan bahsedeyim. Oyun neredeyse 15 dakika geç başladı. O kadar insanı ağaç ettiler 20:00 de kapıları açacağız diyerek ve açmayarak. Uzun bekleyişten sonra salona girdik oturduk ve o da ne görevli genç arkadaş oturduğumuz yerlerin rezerve olduğunu söyleyerek bizi yerimizden kaldırdı !!! Dışarıda bekletilmenin verdiği sinir bozukluğu yetmediği gibi bir de istediğim yere oturamamak beni iyice huzursuz etti. Dikdörtgen bir salonun etrafında dizilmiş sandalyelere oturuyorsunuz pek sorun etmeyerek karşı tarafa geçtim oturdum ama oturmaz olaydım. Kumanda odasında olan projeksiyonun her hareketinde gözümün içine giren ışığı beni rahatsız etmeye yetti. Oyunun geçiş kısımlarında projeksiyonu hareket ettirip arkamdaki duvara yansıtılması ve benim her defasında kafamı döndürüp ne olduğunu görmeye çalışmam ve geniş bir açıdan bakamadığım için görememem ... O 90 dakika geçti ama nasıl geçti daha fazla yazıp dırdır etmek istemiyorum. Rezerve edilen yerlerin kimlerin olduğuna gelirsek iki adet gazeteci bayan , bir kaç tanıdık oyuncu ve tanımadığımız diğer davetliler. Numarasız sahneleri bu yüzden sevmiyorum. Kapı ha açıldı ha açılacak diye eşiğinde beklemekten bütün sezon boyunca yoruldum. Sandalyeleri numaralandırmak bu kadar zor olmasa gerek. Davetli & ücret ödeyen kıyaslamasına girmeyeceğim ama bir hizmet satın alıyorsan karşılığının verilmesi gerektiği kanaatindeyim. 

Oyuna gelirsek , Savaş oyununu İsveçli yazar Lars Norén Bosna Savaşı'ndan hemen sonra kaleme almış. Oyunun çevirisi ve yönetmeni Serdar Biliş. Savaşın bütün etkilerini belki de bilmediğimiz yönleriyle bize taşıyanlar ise şöyle. Anne Tilbe Saran , baba Sermet Yeşil , kızlarını Damla Sönmez, Ecem Uzun ,amcayı ise Erkan Avcı canlandırıyor. 

Savaşın getirdiği zorunlu değişiklikler, hayatta kalabilmek için olmadık yollara başvuran aile fertleri. Açlık, şiddet,tecavüz...

Oyuncuların performansları çok iyiydi. Özellikle herkesin genç oyuncu Ecem Uzun için güzel övgülerde bulunması ayrıca mutlu edici . Kendisi Afife Tiyatro ödüllerine aday . 

Sermet Yeşil ise savaştan, gözlerini kaybetmiş bir baba olarak dönüyor ve zor olan rolünün hakkını fazlasıyla veriyor. İzlerken gözlerine dikkat edin lütfen. Tilbe Saran'ın aniden yaşadığı öfke patlamaları çok başarılı. Damla Sönmez ise rolünün verdiği beden yansımalarını sahneye çok iyi yansıtıyor. 

Kısacası sahnede rolünü eksik oynayan kimse yoktu. 

Yalnız oyunun 3.çeyreğinin biraz yavaş geçtiğini söylemeden edemeyeceğim. 

" Savaşta asla yapmam dediğimiz o kadar çok şey yaptık ki " 

Oyunun Künyesi

Yazan: Lars Noren
Yöneten: Serdar Biliş
Yönetmen Yardımcıları: Pınar Bekaroğlu, Tamer Can Erkan
Oyuncular: Tilbe Saran - Erkan Avcı - Sermet Yeşil - Damla Sönmez - Ecem Uzun
Tasarım: Gamze Kuş
Işık: Cem Yılmazer
Hareket: Candaş Baş
Ses Koçu: Susan Main
Ses tasarımı: Mustafa Özdemir
Video: Ali İhsan Elmas, Mehmet Sami
Fotoğraf: Özgür Onan
Asistanlar: Su Şanad, Pınar Akyüz
Koordinatör:Pınar Fidan

Not: Görsel internetten alıntıdır.